Nieuws

Beste leden van SVH,

Een nieuw kalenderjaar staat ons te wachten met daarin een hoop om naar uit te kijken. Tevens is de jaarwisseling een mooi moment om te reflecteren op de afgelopen maanden en mijn eerste seizoenstart als voorzitter.

Sinds de zomer is er bij onze club een hoop veranderd. Er zijn nieuwe vrijwilligers in de club gestapt met het vormen van ons jeugdbestuur en teammanagers helpen structureel mee met het begeleiden van jeugdteams. Op bestuurlijk niveau hebben we belangrijke en welkome vrijwillige versterking gekregen in de financiën en naast de bestuurlijke organen is er de toevoeging van de technische commissie met zijn focus op topsport en de waterpololeerlijn. Bij de senioren mochten de heren én damesselectie enkele nieuwe spelers en een nieuwe coach verwelkomen, die ons helpen in onze ambities. Mooie, positieve ontwikkelingen die mij de aantrekking en oplossingsgerichtheid van onze vereniging tonen. Met elf jeugdteams, acht senioren, de otters, trainingsleden en natuurlijk onze ereleden vormen we een hecht en gezellig gezelschap. Dat maakt mij een dankbaar voorzitter en tevens trots.

Terugkijkend zijn er echter ook minder positieve gebeurtenissen geweest. Momenten waardoor ik mij als voorzitter zorgen maak over of deze incidenten structurelere vorm aannemen of dat dit enkel vanuit bestuurlijk perspectief wordt opgemerkt door mijn positie binnen onze club. Ik heb daardoor getwijfeld of het delen hiervan op deze plek wellicht meer kwaad doet dan goed. Echter, zelfkritisch zijn past bij ons ambitieuze en sportieve karakter. Het bespreekbaar maken van leermomenten en daarbij transparant te zijn in succes maar dus ook in teleurstelling zal ons als club uiteindelijk verder helpen. Want de club dat zijn wij gezamenlijk waarbij het positieve maar ook de minder plezierige kanten ons allen aangaan.

Het afgelopen half jaar was het niet altijd even gezellig en sportief. Er is bij ons een lid ingrijpend gepest door teamgenoten, een spelleider onheus en ontoelaatbaar bejegend tijdens een heren 1 wedstrijd en zijn er bij enkele teams fricties geweest tussen coach, spelers en ouders. Momenten die wij als bestuurders proberen te voorkomen maar die, wanneer gebeuren, ons dwingen tot actie. Die actie, bestaat naast ingrijpen en oplossen, vooral uit leren en door ontwikkelen. Veelal nog meer voor de betrokkenen zelf dan voor ons als bestuurders. Opdat we gezamenlijk leerring trekken van ingrijpende incidenten wanneer we inzien dat we dit anders hadden gewild.

Het overdenken van het afgelopen jaar zet aan het denken over de toekomst en brengt dit mij als voorzitter bij de kern van wat en wie wij als club willen zijn. Ik ervaar onze vereniging nooit als af, vast of voor gedefinieerd. Juist omdat wij gezamenlijk als bestuurders, leden, vrijwilligers, ouders, toeschouwers en betrokkenen onze club vormen kunnen wij die inrichten zoals wij dat gezamenlijk willen. Ik zie SVH als een plek waar leden plezier, vriendschap en persoonlijke ontwikkeling vinden en ervaren. Waar we genieten, ontspannen en onze individuele en gezamenlijke ambities verwezenlijken. Maar ook als een plek waar (jeugdige) leden kunnen leren, verantwoordelijkheden krijgen en kunnen nemen gesteund door trainers, ouders en andere volwassenen. Als plek die ruimte biedt aan ontwikkeling betekend dat direct er dingen gebeuren die we terugkijkend liever anders gedaan of gezien hadden. Die ruimte voor onze leden om zich sportief, persoonlijk en maatschappelijk te ontwikkeling is de kern waarvoor ik wil dat onze club staat.

Gelukkig zie ik die sportieve, persoonlijke en maatschappelijke ontwikkelingen elke dag en in verschillende facetten van onze club. Voorbeelden daarvan zijn jeugd en seniorenteams, maar ook spelleiders en vrijwilligers, die acteren op nationaal niveau, jeugdleden die zich door ontwikkelen richting trainer, evenementen organiseren of bestuursleden, de boterletteractie die ons verbindt met buurt en bedrijfsleven en dat SVH voor educatieve instellingen fungeert als officiële stageplaats voor leergierige jongeren.

Kijkend naar die toekomst zie ik op het vlak van vrijwilligers als nieuwe voorzitter uitdagingen. Binnen het bestuur en in de vereniging zien we dat er op essentiële plekken vrijwilligerstijd en kwaliteit verdwijnt en dus nieuw gezocht wordt. Als club organiseren we een breed scala aan sportieve en gezellige activiteiten. Om dit te blijven kunnen zoeken we nieuwe betrokken personen en andere vormen van organiseren. Als club willen we in 2020 buiten onze waterpolo ambities meer faciliteren in plaats van zelf organiseren. Hierbij hoop ik op ondersteuning van leden, maar ook van betrokken ouders waarvan tal van voorbeelden bekend zijn.

Mijn wens voor het komend jaar, en de jaren daarna, is dat wij niet stil blijven staan in die ontwikkeling. Dat leden, gezamenlijk met ouders en betrokkenen, elkaar versterken in wat het is om SVH’er te zijn. Dat wij met elkaar beslissen op welke manier wij omgaan, presteren en ontspannen binnen de club. En dat wanneer wij misstanden of ontevredenheid signaleren dit oppakken als een gezamenlijke verantwoordelijkheid en gedeeld probleem. Dan kijk ik uit naar een club waarbij sportiviteit naar leden, tegenstanders en spelleiders leidend is en waarin we nieuwe vrijwilligers vinden, bestaande vrijwilligers behouden en hen waarderen om wat zij doen. Een club waar gezelligheid en ambitie op Rotterdamse wijze hand-in-hand gaat. Wij zijn SVH, dat kén je zien én horen!

Een goed, gezond en sportief nieuwjaar gewenst,

Peter Versluis