Nieuws

we zijn ontsteld, bedroefd, ondersteboven en hebben een pijnlijk gat in het hart van onze vereniging. Bert Bolomey is niet meer. In de avond van maandag 3 mei stopte z’n hart. Hij werd 1 april 88 jaar.

Eigenlijk zou ik jullie een opname willen laten zien van Bert achter de piano, hoe hij niet helemaal gespeend van talent ‘The way we were’ speelt. Hij is ook heel veel geweest, en inmiddels achtentachtig, dus hij had genoeg om op te reflecteren bij diverse al dan niet feestelijke bijeenkomsten, altijd op zijn unieke humoristische manier.

Voor de jongeren onder ons memoreer ik hier graag enkele punten: Jarenlang was Bert speler/keeper bij SVH, met trotse verhalen over zijn tijd als laatste hoofdklasse keeper van SVH1. Moeiteloos onderhield hij contacten, ook in de internationale waterpolowereld, sprak vele talen, organiseerde internationale toernooien in het Zwarte Plasje, waardoor SVH ook regelmatig uitnodigingen ontving voor toernooien over de grens. Uit ervaring sprekend, never a dull moment als je met Bert iets ondernam. Zo was hij was niet alleen de verbindingsman tussen jong en oud, maar was ook regelmatig met spelers en sympathisanten in het clubhuis ‘In den Otter’ aan de Adriaan van den Doeslaan te vinden als de ware belichaming van sport en gezelligheid.

Jarenlang vond het SVH-bestuur in hem de beste secretaris ooit, respectievelijk onder voorzitter Theo Smael, daarna tijdens het voorzitterschap van Rob Visser.

Vooral tijdens de ruim 20 jaar dat hij voorzitter was van ons natuurbad ’t Zwarte Plasje was hij voor vele bestuursleden en spelers een vertrouwensman en raadgever. Bovendien was hij de drijvende kracht achter de bestuurswisseling in 1978, die ’t Zwarte Plasje in z’n huidige vorm deed voortbestaan. Door een groot en divers team vrijwilligers - ‘De hand van de amateur mag zichtbaar blijven’, was een veel van Bert gehoorde uitspraak - werd een drastische renovatie en modernisering uitgevoerd die leidde tot vele vernieuwingen en uiteindelijk de instandhouding van het bad zoals we dat nu kennen.

Sportief tot op hoge leeftijd manifesteerde hij zich met grote brille wekelijks als technisch sluwe speler in het SVH volleybalteam.

Zo nam je al vele malen afscheid, Bert, altijd feestelijk, met lange speeches en mooie verhalen, een goed glas en veel jolijt. Dit laatste afscheid laat ons achter met een groot gemis, ‘n zwaar gemoed en pijn in t hart, maar met veel warme herinneringen. Zou Bert jullie deze mededeling zelf gedaan hebben, dan was het wellicht met dit door Drs. P. geschreven vers geweest:

Even uw aandacht graag, ondergenoemde is niet meer in beeld Wat hier, - behalve voor onbelangstellenden - hartelijk groetend wordt medegedeeld.

Rick van Westenbrugge